روزایِ مَــرگ بــار

من اینجا را انتخاب کرده ام برای خالی کردن درد دلهایم، این وبلاگ مونس شبهای تنهایی و روزهای بی قراری من خواهد بود، مینویسم برای کسی که نمی دانم کیست فقط میدانم دوستش دارم دیوانه وار،میدانم هیچ وقت نوشته هایم را نمیخواند و هیچ وقت نخواهد فهمید که دوستش دارم....من اینجا فقط دلتنگیها و درد دلهایم را مینویسم.==========================================ایـــــنجا"مــــــــالِ من" اســــــت…ایـــــنجا"مــــــــالِ من" اســــــت ؛ مــــــــــــالِ خــــــودم ؛ اجبـــــاری نیســــت بیایـــــی و نمانــــی . مَـــــن، بـــــه "تنهایـــــی" عــــــادت دارم اینجــــــا مَـــــــن مینــویسَـــــــم خُـــــــــودم را لحظـــــــه هایـــــــم را عصبانیتـــــم را دِلتَنگـــــی هایــــــَم را غُــــرغُــــر هایَــــم را گِـلِـــــه هایـــی کـــه هیــــچ گــــاه بــه زبـــان آورده نِمیشونــــد وَ مُـــــدام نوشتــــــــه میشونــــد چیــــزهایــــی کـــه روزی آزارَم میدادِه. خُــــــــودَم را …تــــــــو را… او را … همــــــــــه را … تــــــــویِ آشُفتـــــــــه تَریــــــــن لَحَظــــــات هَــــم مَـــرا بِبینــــی ظاهـــــرَم آرام اســــت. امــــــــــا اینجــــــــا کلمِــــه هایــــم فَریـــــاد اســـت اینجــــــــا مـــــالِ مَــــــن اســــــت مــــــــالِ خـــــــــــودَم… هَــــــــــر جـــــــــور دِلَـــــــــم بخواهَـــــد تــــوش مینویسَــــم تــــا آرامَـــــم کُنــــد وَقتـــــــــــی صِــــــدا کَـــــــــم مــــــی آوَرَم ؛ وَقتـــــــــــی دَردَم میگیـــــــــرَد؛ وَقتـــــــــــی بُغــــــــــض میکُنـــــــــــم ؛ وَقتی میمیـــــــــــــرم. هــــــــر کَـــــس دلـــــــش گرفت روزایِ مَــرگ بــار...ادامه مطلب

یک حرفهایی می ماند بیخ گلوی آدم
می ماند و فریاد هم نمی شود
می ماند و بغض هم نمی شود
بغض یواشکی حتی
بغض آخرِ شب توی رختخواب که اشک شود آرام
می ماند بیخ گلوی آدم، هیچ چیزی نمی شود اصلا
می ماند و یک خنده هایی را، یک لذتهایی را کمرنگ می کند
می ماند و سایه می اندازد روی هر چه بعد از این…

روزایِ مَــرگ بــار...

گاهی سکوت میکنی 
چون اینقدر رنجیدی که نمیخوای حرف بزنی
گاهی سکوت میکنی 
چون واقعا حرفی برای گفتن نداری

سکوت گاهی یک اعتراضه 
و گاهی هم انتظار

اما بیشتر وقتها سکوت برای اینه که هیچ کلمه ای نمیتونه غمی رو که تو وجودت داری توصیف کنه
که این یعنی همون حس تنهایی

روزایِ مَــرگ بــار...

هر روز میمیرم
هر روز میشکنم
هر روز میگریم
هر روز میـ …
روزها تکراریست یا افعال من ؟!
خسته ام از این میـ … ها

روزایِ مَــرگ بــار...

زنـدگــی انـگــارتـمــام ِ صـبــرش را بـخـشـیـده اسـت بـه مـن !!هـرچــه مـن صـبــوری میکـنـم او بــا بـی صـبـری ِ تـمــامهـول میزنــدبـــرای ضـربــه بـعــد … !کـمـی خـسـتــگـی در کــن ، لـعـنـتـــی …خ روزایِ مَــرگ بــار...ادامه مطلب

دختری ڪہ دائـم لبخنـد می‌زند 
از دختری ڪہ دائم ڪَریہ می‌ڪند 
غمڪَین‌تر است! 
غم را جایی
پشتِ لاڪ‌ِ قرمزش
یا لابہ‌لاے موهایش
یا آویز ڪَردنبنـدش
ڪَاهی هم بین چین‌هاے دامنش 
پنهان می‌ڪند !
باید دست ببــرے
لاے مـوهایش
لاے انڪَشتـانش 
لاے چین‌هاے دامنش 
تا غمش را پیدا ڪنی
تا شاید بغضش باز شود
تا ڪَریہ ڪند...!

روزایِ مَــرگ بــار...

به بالشتی که زیر سرمون میزاریم میشه دروغ گفت؟؟؟
چی بگیم؟؟
بگیم خواب بودیم و خواب بد دیدیم؟؟؟
خر که نیست !!!بالشته!!!
میفهمه خب!!!
نه بالشت جان،
""دلم برایش تنگ شده بود

روزایِ مَــرگ بــار...

 

بعضی گریه ها شعـر نمیشوند

موسیقی هم همینطور ! 

بعضی درد ها را نمیتوان نوشت

نمیتوان سـرود ..

بعضی بغض ها 

میانِ اینهمه شعر

به هیچ صراطی مستقیم نیستند ! 

 

به گمانم

بعضی جاها

فقط

باید مُـرد ...

 

روزایِ مَــرگ بــار...

این ها منم، پاییز یعنی من !

 

عصری پر از ابهام یعنی من !

یک فردِ پر درد و جدا مانده

بر چوبه ی اعدام یعنی من ...

 

"من" حال و احوالش وخیم اما ..

حتی نمانی دوستت دارد

هی شعر پشتِ شعر میبارد

حتی نخوانی .. دوستت دارد

 

هر رهگذر از این خیابان ها

رد میشود شکلِ تو میبینم

اندازه ی کل جهان خسته

اندازه ی یک عمر غمگینم 

روزایِ مَــرگ بــار...

 

 

روزایِ مَــرگ بــار...